Παιδιά μου!
Αγαπημένα μου παιδιά, πόσο μου λείψατε!!!!
Σχεδόν κύλησε ένα δάκρυ, από το πράσινο ωσάν το κυπαρίσσι μάτι μου, όταν ξεκίνησα πάλι να γράφω εδώ πέρα.
Έχουμε καιρό να τα πούμε, το ξέρω.
Έχετε πέσει στα πατώματα απο την στενοχώρια, το ξέρω και αυτό.
Και σας δικαιολογώ, πράγματι έχω εγκαταλείψει αυτό το βλογκι λόγω ανωτέρας βίας.
Είχα συνηθίσει που τα τελευταία χρόνια δεν έκανα τίποτα μέσα στην μέρα μου και φέτο που ξάφνου έχω τόσες υποχρεώσεις, κάπως μου έχει σαλλέψει, δεν σας το κρύβω.
Στο μεσοδιάστημα της απουσίας μου ξεκίνησα να κάνω πρακτική και να γράφω για το ονλαιν περιοδικό Vice.
ΝΑ ΜΠΑΙΝΕΤΕ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ LIKE ΣΤΑ ΠΑΝΤΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΩ!
Καθώς λοιπόν ο καιρός πέρασε και εγώ άρχισα να έρχομαι αντιμέτωπη με όρους όπως deadline, συνέντευξη και σωστό συντακτικό, δεν μπόρεσα παρά να σκεφτώ αν θέλω όντως να κάνω αυτή την δουλειά για πάντα. Και ακόμα δεν έχω αποφασίσει.
Τα σχόλια που έλαβα για τα κείμενά μου με βοήθησαν πολύ σε αυτη την διανοητική διαδικασία.
Απο το αγαπημένο μου αναγνωστικό κοινό, περιμένω να δω το όνομά μου γραμμένο στο κέντρο της Αθήνας. Οχι για καλό. Επίσης είμαι ανίδεη, αδαής, τα κείμενά μου ειναι κακογραμμένα και είμαι ρατσίστρια και φαστιστάκι.
Γενικά όπως σε κάθε τομέα της καθημερινότητας, οι Έλληνες με υποδέχθηκαν με ανοιχτές αγκάλες και πολύ καλή ενέργεια.
Αλλά ρε παιδιά! Ρε ΠΑΙΔΙΑ! Ποιος χέστηκε; ΗΡΘΕ Η ΑΝΟΙΞΗ ΜΑΛΑΚΕΕΕΕΕΕΣ!!!
Είδατε τι ωραίες μέρες κάνει; Έχω ενθουσιαστεί σοβαρά σας μιλάω. Θέλω να πάω στην θάλασσα, να κάνω διακοπές, να βάλω τα μπικίνια μου, να κάνω πανικό, βρε αδελφέ, όπως κάθε χρόνο.
Βέβαια έχει κάμπιες τώρα και αυτό δεν μου αρέσει.
Τα δύο ζωύφια που φοβάμαι δε μοουστ είναι οι κάμπιες ( δεν ξέρω αν ειναι ζωύφιο. Αλλά σίγουρα είναι σκουλίκι και έχει τρίχες και μπορεί ανα πάσα στιγμή να πέσει από κάποιο δέντρο στο αθώο μου κεφάλι. Δηλαδή και σκουλίπης και τρίχα; Πόσο χειρότερο μπορεί να γίνει;) και οι μπάμπουρες. Οι μεγάλοι μπάμπουρες που τους ακούς απο μακριά και που όταν ημασταν μικροι μας έλεγαν οτι αν μας τσιμπήσουν στην μύτη θα πεθάνουμε.
Πίσω στις κάμπιες όμως. Γιατί πάνε σε σειρές; Και βασικά που πάνε; Έχουν κάποιο στόχο ή απλά ακολουθούν τον πρώτο και όπου τους πάει; Έχουν κάτι να επιτελέσουν πρωτού γίνουν πεταλούδες; Κάποιου είδους bucket list; Αμφιβάλλω.
Μου αρέσει όμως που το απόγιομα ο ουρανός ειναι ροζ, γιατι είμαι γλυκουλάκι ζαχαρωτό.
Επίσης μου αρέσει που δεν χρειάζεται να φοράω μπουφαν.
Και που σε λίγο καιρό βγαίνουν οι φράγγολες.
Τι άλλο...
Ξεκίνησα δίαιτα, αλλά ας μην το συζητήσουμε αυτό γιατί θα ταραχτώ. Θα πω μόνο πως ειναι η πρώτη φορά στην ζωή μου που ονειρεύομαι οτι τρώω. Αλλά θα κάνω υπομονη που να με πάρει!!!
Είδα και λίγο Καρντάσιαν αλλά την βαρέθηκα την βρωμοΚίμ και τις κακάσχημες αδελφές της. Δεν κάνουν τίποτα όλη μέρα και είναι πολύ βαρετές.
Και μια σύντομη κριτική για αυτό:
Αγαπημένα μου παιδιά, πόσο μου λείψατε!!!!
Σχεδόν κύλησε ένα δάκρυ, από το πράσινο ωσάν το κυπαρίσσι μάτι μου, όταν ξεκίνησα πάλι να γράφω εδώ πέρα.
Έχουμε καιρό να τα πούμε, το ξέρω.
Έχετε πέσει στα πατώματα απο την στενοχώρια, το ξέρω και αυτό.
Και σας δικαιολογώ, πράγματι έχω εγκαταλείψει αυτό το βλογκι λόγω ανωτέρας βίας.
Είχα συνηθίσει που τα τελευταία χρόνια δεν έκανα τίποτα μέσα στην μέρα μου και φέτο που ξάφνου έχω τόσες υποχρεώσεις, κάπως μου έχει σαλλέψει, δεν σας το κρύβω.
Στο μεσοδιάστημα της απουσίας μου ξεκίνησα να κάνω πρακτική και να γράφω για το ονλαιν περιοδικό Vice.
ΝΑ ΜΠΑΙΝΕΤΕ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ LIKE ΣΤΑ ΠΑΝΤΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΩ!
Καθώς λοιπόν ο καιρός πέρασε και εγώ άρχισα να έρχομαι αντιμέτωπη με όρους όπως deadline, συνέντευξη και σωστό συντακτικό, δεν μπόρεσα παρά να σκεφτώ αν θέλω όντως να κάνω αυτή την δουλειά για πάντα. Και ακόμα δεν έχω αποφασίσει.
Τα σχόλια που έλαβα για τα κείμενά μου με βοήθησαν πολύ σε αυτη την διανοητική διαδικασία.
Απο το αγαπημένο μου αναγνωστικό κοινό, περιμένω να δω το όνομά μου γραμμένο στο κέντρο της Αθήνας. Οχι για καλό. Επίσης είμαι ανίδεη, αδαής, τα κείμενά μου ειναι κακογραμμένα και είμαι ρατσίστρια και φαστιστάκι.
Γενικά όπως σε κάθε τομέα της καθημερινότητας, οι Έλληνες με υποδέχθηκαν με ανοιχτές αγκάλες και πολύ καλή ενέργεια.
Αλλά ρε παιδιά! Ρε ΠΑΙΔΙΑ! Ποιος χέστηκε; ΗΡΘΕ Η ΑΝΟΙΞΗ ΜΑΛΑΚΕΕΕΕΕΕΣ!!!
Είδατε τι ωραίες μέρες κάνει; Έχω ενθουσιαστεί σοβαρά σας μιλάω. Θέλω να πάω στην θάλασσα, να κάνω διακοπές, να βάλω τα μπικίνια μου, να κάνω πανικό, βρε αδελφέ, όπως κάθε χρόνο.
Βέβαια έχει κάμπιες τώρα και αυτό δεν μου αρέσει.
Τα δύο ζωύφια που φοβάμαι δε μοουστ είναι οι κάμπιες ( δεν ξέρω αν ειναι ζωύφιο. Αλλά σίγουρα είναι σκουλίκι και έχει τρίχες και μπορεί ανα πάσα στιγμή να πέσει από κάποιο δέντρο στο αθώο μου κεφάλι. Δηλαδή και σκουλίπης και τρίχα; Πόσο χειρότερο μπορεί να γίνει;) και οι μπάμπουρες. Οι μεγάλοι μπάμπουρες που τους ακούς απο μακριά και που όταν ημασταν μικροι μας έλεγαν οτι αν μας τσιμπήσουν στην μύτη θα πεθάνουμε.
Πίσω στις κάμπιες όμως. Γιατί πάνε σε σειρές; Και βασικά που πάνε; Έχουν κάποιο στόχο ή απλά ακολουθούν τον πρώτο και όπου τους πάει; Έχουν κάτι να επιτελέσουν πρωτού γίνουν πεταλούδες; Κάποιου είδους bucket list; Αμφιβάλλω.
Μου αρέσει όμως που το απόγιομα ο ουρανός ειναι ροζ, γιατι είμαι γλυκουλάκι ζαχαρωτό.
Επίσης μου αρέσει που δεν χρειάζεται να φοράω μπουφαν.
Και που σε λίγο καιρό βγαίνουν οι φράγγολες.
Επίσης πρέπει να σας προτείνω ανεπιφύλακτα να δείτε το Bad Girls Club. Είναι μια τρασοσειρά χειρίστης υποστάθμης, αλλά πολύ μου άρεσει και έχω δει 3 σεζόν ολάκερες.
Ουσιαστικά είναι ένα σπιτι μεσα στο οποιο βάζουν "κακά κορίτσια", απο το Amurica, και αυτές όλη την ώρα βρίζονται και τσακώνονται και πλακώνονται στο ξύλο για ζητήματα όπως το να φαει κάποια μια μπουκιά απο το φαγητό της άλλης ή να την κοιταξεί λίγο περίεργα. Ή και τίποτα αλλά να είχανε νεύρα εκείνη την μέρα. Επίσης είναι στριπερς και φοράνε πολύ λίγα ρούχα και είναι ολες βαισεξουαλς. Οπότε ντάξει, δείτε το.
Ξεκίνησα δίαιτα, αλλά ας μην το συζητήσουμε αυτό γιατί θα ταραχτώ. Θα πω μόνο πως ειναι η πρώτη φορά στην ζωή μου που ονειρεύομαι οτι τρώω. Αλλά θα κάνω υπομονη που να με πάρει!!!
Είδα και λίγο Καρντάσιαν αλλά την βαρέθηκα την βρωμοΚίμ και τις κακάσχημες αδελφές της. Δεν κάνουν τίποτα όλη μέρα και είναι πολύ βαρετές.
Και μια σύντομη κριτική για αυτό:
WHY GOD WHY??? ΠΟΙΟΣ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΔΕΙ ΤΟΣΑ ΠΟΛΛΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΤΟΜΙΑ ΤΗΣ ΒΟΣΣΟΥ;;;;
