.

Οκτωβρίου 21, 2013

Bomba learns italian.

#justbeingcute
#cutekitty
#cutecutecute

Χαίρε κόσμε του ίντερνετ.
Από την τελευταία φορά που ήρθαμε σε επαφή πολλά άλλαξαν στην ζωή μου.
Κατά κύριο λόγο η ικανότητα μου να γράφω, κάτι που θα μπορούσατε να παρατηρήσετε αυτοπροσώπως αν βλέπατε τι είχα γράψει σε αυτή την πρόταση πριν καταλήξει σε αυτή την (περίπου) φυσιολογική μορφή.
Γυδιολογικη, αθτοπροοσωπος, ναγραφψ.
Γενικά τα πήγα πολύ καλά.

Επίσης έχω ξεκινήσει ιταλικά.
ΠΙΠΙΤΙ ΠΟΠΙΤΙ ΠΑΠΙΤΙ.
Είμαι και σε αυτά πολύ καλή.

Επίσης έσπασε το κινητό μου σε χίλια κομμάτια.




Ας επιστέψουμε όμως στα ιταλικά.
Λόγω της επιλογής μου να μετοικήσω στην γειτονική χώρα και να γνωρίσω εκεί τον έρωτα,
ηναγκάσθην να επιστέψω στα θρανία.
Μετά από την αποχή μου από τις διδακτικές αίθουσες για 4 χρόνια, 
η αλήθεια είναι ότι δεν μπόρεσα να συγκρατήσω τα γέλια μου όταν για πρώτη φορά έπρεπε να κάνω διαλογάκι με τους συμμαθητάς, του τύπου:
"Γεια σου."
"Πως σε λένε;"
"Με λένε ΠιΠιτσα."
κτλ κτλ.

Ειδικά έχοντας κατά νου ότι έκανα αυτά τα διαλογάκια με τον αδελφό μου,
ο οποίος αφενός ξέρω πως λέγεται
και αφετέρου μου φαινόταν γελοίος να μιλάει ιταλικά.
Και αφετρίτου έχω στο μυαλό μου τέτοιες εικόνες του:


Με τον καιρό όμως ωρίμασα και θυμήθηκα στο περίπου πως να συμπεριφέρομαι σε μια τάξη.

Θυμήθηκα όμως μαζί με αυτό και γιατί ποτέ μου δεν μου άρεσε να είμαι σε μια τάξη.
Γιατί παρότι είμαστε ένα μικρό γκρουπ 5 ατόμων,
εκ των οποίων το ένα είμαι εγώ και το άλλο ο από πάνω,
είμαστε μια συμπυκνωμένη κομπανία των κλασικών τύπων που συναντάς πάντα στα μαθήματα.

1. Αυτός που βολικά είναι για όλους ο χαζός.

Για να δείξει η καθηγήτρια τις παιδαγωγικές τις ικανότητες!
Για να αισθανθεί ο μέτριος λίγο πιο έξυπνος.
Για να γελάμε με τα λάθη που κάνει.
Για να σπάσει ο πάγος.
Για να αισθανθεί άσχημα για τον εαυτό του.

Ο χαζός της τάξης διακρίνεται εύκολα.
Το ήσυχο παιδί που κάθεται στην γωνιά και αντικειμενικά δεν είναι ο Αϊνστάιν,
 χωρίς αυτό να σημαίνει ότι οι υπόλοιποι είναι καλύτεροι,
αυτόματα στοχοποιείται για να επιτευχθούν τα παραπάνω.
Με το ώριμο μάτι που διαθέτω, παρατήρησα πως,
το ότι οι πιο αδύναμοι μαθητές περιθωριοποιούνται από τους άλλους μαθητές,
είναι ένας μύθος,
διότι στην περίπτωση του χαζού του δικού μας τμήματος,
η καθηγήτρια τον χαντάκωσε τον άνθρωπο, ρωτώντας τον κάθε πέντε λεπτά αν έχει καταλάβει.
Ακόμα και ελληνικά να μιλάμε, πάλι τον ρωτάει αν κατάλαβε.
Παραδίδει κάτι καινούργιο και καταλήγει στο "κι εσύ θα το προσπαθήσουμε λίγο και θα το πιάσεις."
Εντάξει.
Αυτή φταίει.


2.Ο γλύφτης.

Ποτέ μου δεν κατανόησα τι απώτερο σκοπό είχε ο γλύφτης.
Να τον αγαπήσει η δασκάλα;
Να το σκάσουν μαζί στο ηλιοβασίλεμα;
Να του βάλουν ένα βαθμό παραπάνω;
Να τον μισήσουν όλοι οι υπόλοιποι συμμαθητάδες;
Είναι μια συνταγή που κοινωνικά δεν έχει ευνοήσει ποτέ κανέναν.

Πλέον όμως που είμαστε μεγάλοι
και στην συγκεκριμένη περίπτωση ο γλύφτης είναι στην τρυφερή ηλικία των 32,
προφανώς δεν έχει στόχο τον βαθμό.
Γιατί δεν παίρνουμε βαθμό.
Αλλιώς σίγουρα θα το έκανε για βαθμό.

Τώρα που δεν παίρνουμε όμως, είναι κάπως παράξενο.
Η κυρία που μας κάνει το μάθημα είναι λίγο ανάπηρη, ομολογουμένως.
Την χαρακτηρίζουν οι κλασικές ανικανότητες των απανταχού καθηγητριών,
όπως το ότι δεν μπορεί να βάλει σιντι όση προσπάθεια και αν καταβάλει, τις χαλάνε οι μαρκαδόροι, είναι κοντή και δεν φτάνει να πατήσει διάφορα κουμπιά...
Τα συνηθισμένα που υποθέτω ότι πρέπει να τσεκάρεις πριν μπορέσεις να διδάξεις σε τάξη.

Ο γλύφτης μας λοιπόν όλα αυτά τα βλέπει σαν ευκαιρίες να δείξει τον ιπποτισμό του και κάθε φορά που υπάρχει κάποιο ζήτημα,
πριν καν προλάβει να ζητήσει βοήθεια,
πετάγεται από την καρέκλα του και τρέχει να βοηθήσει την πολυαγαπημένη μας κυρία.
Την οποία έχω αρχίσει να πιστεύω ότι έχει ερωτευτεί.

Μας ζήτησε αυτή ένα βιβλίο, το οποίο δεν υπάρχει ούτε στο σπίτι αυτού που το έγραψε απ' ότι φαίνεται 
και ο γλύφτης πήγε σε 5 διαφορετικά βιβλιοπωλεία και αφού δεν το βρήκε εκεί πρότεινε να το παραγγείλουμε από το amazon.
Στο οποίο επίσης δεν υπάρχει.
Για να καταλάβετε για τι βιβλίο μιλαμε.

Σε λίγο για να μην στενοχωρήσει την αγαπημένη του κυρία, θα μας βάλει να το αντιγράψουμε με το χέρι.



3. Ο μαλάκας.

Περιεκτικός και αρκετά ακριβής χαρακτηρισμός για τον αυτόν τον τύπο.
Υπάρχουν δυο τρόποι να αντιμετωπιστεί.
Να γελάς μαζί του ή να σε τσαντίζει.
Εμένα με τσαντίζει και αποφάσισα ότι κάθε φορά που θα μιλάει θα του γυρνάω την πλάτη και θα αναστενάζω με παράπονο.

Ο συγκεκριμένος τύπος, ετών 35, ήρθε να μάθει ιταλικά, θεωρώντας όμως ότι ήδη ξέρει.
Με αποτέλεσμα για κάθε ιταλική λέξη που ακούγεται, να έχουμε δυο μεταφράσεις.
Την λάθος που θα πει αυτός με καμάρι και αυτοπεποίθηση
και την σωστή που θα πει η καθηγήτρια μετά από αυτόν προσπαθώντας να μην τον κάνει να αισθανθεί άσχημα.

Ενδεικτικά,
μια πρόταση που σήμαινε: "Θέλετε να πάμε να πάρουμε κάτι από το μπαρ",
Αυτός πετάχτηκε και την μετέφρασε : " Εεεε ναι. Εε βασικά εεε τους ρωτάει αν θέλουν εεμ, εεε αν θέλουν να τους κεράσει ένα καφεδάκι".

Επίσης όταν τον ρώτησαν αν θα γράψει un ή un' απάντησε: 
" Un con l'apostrophe perque it says άλφα".

Γενικά το έχει πάρει πατριωτικά να μην ξαναμιλήσει ελληνικά εκεί μέσα.
Παρόλο που αυτό που μιλάει σίγουρα δεν είναι ιταλικά.

Επιπλέον όταν μιλάει,
φωνάζει και κάνει μια υπερπροσπάθεια να μιλήσει σαν Ιταλός,
ενώ στην ουσία ακούγεται σαν γέρος με χαλασμένο ακουστικό.

Και τέλος, δεν αφήνει άνθρωπο να μιλήσει!
Πας να κλίνεις το ρήμα, το λέει και αυτός από πίσω.
Πας να πεις μια λέξη, την λέει και αυτός από πίσω.
Και θεός φυλάξοι αν κανείς λάθος.
Ούτε ο Ρέμος δεν έχει τόσες δεύτερες φωνές.

Επίσης γελάει επιδεικτικά με τα λάθη του χαζού και διορθώνει διαρκώς την καθηγήτρια, 
για πράγματα όπως το αν το gelato γράφεται με ένα ή δυο t.
Γιατί προφανώς αυτός που έχει κάνει 3 μαθήματα το ξέρει καλυτέρα 
από την γυναίκα που έχει μείνει 20 χρόνια στην Ιταλία.

Και τέλος (no.2)  κάνει αυτό το αντιπαθητικό που αν ο διπλανός του πει κάτι λάθος, του δείχνει με το στυλό στο τετράδιο τι έκανε λάθος.
Αν καθόμουν διπλά του θα έπαιρνα το στυλό και θα του το έβαζα στην μύτη.

Σκοπός μου είναι να τον κοιτάζω με μίσος μέχρι να τρομάξει και να φύγει.
Πιστεύω ότι είμαι σε καλό δρόμο.
Θα σας κρατάω ενήμερους.

Οκτωβρίου 14, 2013

Η χρήσιμη πληροφορία της Δευτέρας.

Αυτό που ήθελα εδώ και πολύ καιρό να μοιραστώ μαζί σας είναι να αγαπάτε τα παιδιά σας.
Γιατί απ'οτι είδα στο φεισμπουκ, αν δεν αγαπάτε τα παιδιά σας θα γίνει αυτό στον εγκέφαλό τους.

Ο εγκέφαλος του παιδιού σας θα μοιάζει με κουνέλι!


Και σίγουρα δεν το θέλετε αυτο.

Γι' αυτό σας εφιστώ την προσοχή!

Επίσης η λέξη εγκέφαλος αρχίζει να γίνεται πολύ παράξενη αν την γράψεις πολλές φόρες.

Αυτά.


Δεν κοιμάμαι καθόλου καλά τον τελευταίο καιρό, συγνώμη.

Οκτωβρίου 07, 2013

THROW OR KEEP?

Καλημέρα φίλοι μου και καλώς ήρθατε στο καινούργιο παιχνίδι του pilliver.
Μετά την αναπάντεχη, απίστευτη και απρόσμενη επιτυχία των Hate Diaries σας παρουσιάζω το: THROW OR KEEP?
Ένα παιχνίδι εμπνευσμένο από τον θησαυρισμό,
που πλήττει το ανθρώπινο είδος τα τελευταία χρόνια,
που η καταναλωτική μανία έχει μπει δυναμικά στις ζωές μας.
Γυναίκα ούσα, έχω και ένα προβάδισμα,
καθώς το να μην πετάω τίποτα
(και το να αγοράζω κουτάκια τα οποία δεν έχω να γεμίσω με τίποτα)

είναι γραμμένο στο DNA μου.





Παρουσιαστής: Γιώργος Λιάγκας.
                                              

" Πρώτη παίκτρια η Δάφνη Μπόμπα,
φιλόδοξη δημοσιογράφος και μεγάλη γατόφιλη.
Κάποιοι έχουν χαρακτηρίσει αυτήν την περιγραφή, συνοπτικά ως γεροντοκόρη.
Έχοντας αυτό κατά νου, δεν θα αναγκαστεί να πετάξει πολλά πράγματα γιατί το να έχει ένα σπίτι γεμάτο άχρηστα αντικείμενα είναι το thing της.
Ένα μεγάλο χειροκρότημα για την Δααααααφνη Μποομπαα"

TANTAAAAAAAN 

"Καλησπέρα σας κύριε Γιώργο και συγχαρητήρια για την εκπομπή σας.
Η κυρία Φαίη είναι καλά;
Θα χωρίσετε τελικά;;
Έχετε πολύ εκνευριστική φωνή.
Πως σας αντέχει αναρωτιέμαι, κάθε μέρα που βλέπω το πρωινό σας."

"Χαχα.
Χαχα.
Ευχαριστούμε πολύ Δάφνη Μπόμπα για τα καλά σου λόγια,
αλλά τώρα ας περάσουμε στο γιατί είσαι εδώ.
Έχεις πολλά άχρηστα πράγματα στο σπίτι σου και θες την βοήθειά μας για να ξεφορτωθείς μερικά απο αυτά;;"

"Ακριβώς κύριε Λιάγκα μας.
Δυστυχώς δεν πετάω ποτέ τίποτα."

"Μην μου ανησυχείτε καθόλου.


Σήμερα θα τα πετάξουμε ΟΛΑΑΑΑ"

TANTAAAAAAAN 


" Πάμε να παίξουμε KEEP OR THROW!
Τι έχεις φέρει σήμερα μαζί σου;"


" Σήμερα έχω φέρει πέντε αντικείμενα μαζί μου.
Το πρώτο είναι ένα βαζάκι πολύ μικρό για να βάλεις οτιδήποτε μεγαλύτερο από μακαρόνι μέσα.

Δεν γνωρίζω πως βρέθηκε στην κατοχή μου και σίγουρα δεν το έχω διαλέξει με οποιονδήποτε τρόπο.






Στον πάτο αναγράφεται το: " ΙΚΑΡΟΣ ΡΟΔΟΣ".
Δεν έχω πάει ποτέ εκεί.
Είμαι σίγουρη όμως ότι είναι πολύ ωραία.
Επίσης, ίσως να ανήκει σε κάποιον γνωστό μου που το ξέχασε κάποια στιγμή σπίτι μου και θα το αναζητήσει.
Ακόμα, δεν έχει σπάσει, ούτε είναι χαλασμένο, επομένως δεν το πέταξα ποτέ.
Όλοι σας στο Πλατό αυτή τη στιγμή φωνάζετε < THROW THROW THROW>.
Θα πρέπει να το σκεφτώ.."


"Θαυμάσια.
Αυτό το αντικείμενο είναι πραγματικά άχρηστο.
Αναρωτιέμαι πως δεν το έχεις πετάξει από την πρώτη στιγμή που το είδες!"

"Στην αρχή είχα βάλει ένα μικρό λουλουδάκι μέσα, αλλά το έχασα"

"Χριστέ μου!
Επόμενο αντικείμενο"


" Στην συνέχεια σας έχω φέρει μια συσκευασία πούδρας.



Αυτή την πούδρα την αγόρασα όταν πρωτάρχισα να βάφομαι.
Δηλαδή πριν από περίπου 7 χρόνια.
Ήταν λάθος χρώμα και βρώμαγε τόσο άσχημα που με έπιανε πονοκέφαλος.
Την πέταξα στο πάτωμα και έσπασε.
Και έκτοτε έχει μείνει στο δωμάτιο μου.
Έχει επιβιώσει απείρους γενικούς καθαρισμούς και είναι ακόμα εκεί.
Κάποιοι θα με πείτε τρελή, 
αλλά έχω αρχίσει να  πιστεύω ότι θα παίξει σημαντικό ρόλο στην ζωή μου.
Σταματήστε να μου φωνάζετε THROW τόσο επιθετικά!
Κομπάρσοι είστε! 
Εγώ είμαι η σταρ!
Σταμάτα εσύ!
Σε βλέπω!
Θα τα πούμε μετά!"

" Ωραίαααα...
Ποιος ήταν υπεύθυνος κάστινγκ;;"

" Το επόμενο αντικείμενο που έφερα κύριε Λιάγκα μας είναι αυτό: 


Μπορεί να μην σας γεμίζει το μάτι.
Αυτή είναι μια χρησιμοποιημένη και τελειωμένη συσκευασία μάσκας προσώπου.
Δεν ξέρω γιατί την έχω κρατήσει.
Πιθανότατα έμεινα ευχαριστημένη και ήθελα να την θυμάμαι."

"Νόμιζα ότι το κονσεπτ ήταν να αποχωριστείτε αντικείμενα κάποιας αξίας.
Αν ήταν έτσι θα άδειαζα και εγώ το καλάθι της τουαλέτας και θα ερχόμουν.
Τέλος πάντων.
Ωραία μέχρι στιγμής.
Νομίζω ότι έχετε αρχίσει να συνειδητοποιείτε και εσείς γιατί είναι περίεργο το ότι κρατάτε όλα αυτά τα παλιά πράγματα."

"Ναι μπορείτε να το πείτε και έτσι.
Αυτό το ποτηράκι του καφέ που ήπιατε το θέλετε;
Μην το πετάξουμε, αμαρτία είναι."

"Στο επόμενο αντικείμενο"

" Το επόμενο αντικείμενο που έχω φέρει είναι μια αλυσίδα για την μέση στην άκρη της οποίας κρέμεται μια καρδούλα.



Κομμάτι-αντίκα εξαιρετικής αισθητικής.
Το αγόρασα λογικά όταν πήγαινα έκτη δημοτικού
Την στιλιστική φάση που επέτρεπε την χρήση αλυσίδας για την μέση πρέπει να την ξεπέρασα κάπου μέσα στην ίδια χρονιά.
Έκτοτε αυτή η αλυσίδα σέρνεται από εδώ κι από κει χωρίς αιτία.
Παρόλα αυτά όπως λέει και η μαμά μου, η μόδα κάνει κύκλους.
Μπορεί μια μέρα να ξαναθέλω να βάλω αλυσίδα στην μέση..."

"Ειλικρινά ελπίζω να μην γίνει αυτό.
Περνάμε και στο τελευταίο αντικείμενο;;"

"Φυσικά!
Το τελευταίο αντικείμενο που έχω φέρει είναι μεγάλης συναισθηματικής αξίας 
και θα δυσκολευτώ πολύ να το αποχωριστώ."



" Παναγιά μου!
Τι είναι αυτά;;;!"

" Αυτά κύριε Λιάγκα μας, 
είναι εγώ και ο αδελφός μου.
Αυτή είναι μια ιδιαιτέρα άσχημη φωτογραφία από την παιδική μου ηλικία.
Τότε είχα ακόμα την κακή συνήθεια να κόβω μονή μου τις αφέλειες μου.
Και δεν ήμουν και πολύ όμορφο κοριτσάκι.
Γενικά ήταν όλα εναντίον μου.
Επίσης η κορνιζά είναι απαίσια.
Αλλά την κρατάω για να μου θυμίζει τι προσπαθώ να αποφύγω.
Δεν θέλω να ξαναμοιάσω με αυτό το κοριτσάκι.
Καταλαβαίνετε;;"

" Δυστυχώς ναι.
Ήσασταν πραγματικά άσχημο κοριτσάκι.
Ο αδελφός σας όμως μοιάζει κανονικός.
Παράξενο.
Ας μην ξεφεύγουμε από το θέμα όμως.
Τελείωσαν τα αντικείμενα που μας φέρατε.
Νιώθετε καλύτερα και έτοιμη να THROW OR KEEEEP;;;"

" Αχ σας παρακαλώ μην φωνάζετε έτσι απότομα,
τρομάζω.
Ναι έχω πάρει την απόφαση μου.
Θα τα πετάξω όλα!"

" Η παίκτρια Δαααφνη Μπόμπα αποφάσισε να προβεί στο Ultimate THROW!
Εμπρός λοιπόν.
Πέτα όλα αυτά τα σκουπίδια και μαζί ένα κομμάτι του παλιού σου εαυτού.
Προχώρα μπροστά!"

"Το κάνω! Το κάνω!!"



"Μπράβο Δάφνη! 
Πως νιώθεις"

"Νιώθω υπέροχα!
Σας ευχαριστώ που με βοηθήσατε να προχωρήσω στην ζωή μου ένα βήμα πιο μπροστά.
Την επόμενη βδομάδα θα αδειάσω άλλο ένα ράφι της βιβλιοθήκης μου!"

"Ααα πολύ ωραία!
Θα σας περιμένουμε!

Και όλοι εσείς που μας παρακολουθείτε:
Κοιτάξτε γύρω σας.
Τι δεν σας χρειάζεται;
Πετάξτε το!
Η Δάφνη έγινε καλύτερος άνθρωπος.
Ώρα να γίνετε και εσείς!
Καλό βράδυ!"

Οκτωβρίου 03, 2013

Καλημέρα;

Φίλοι πιλιβερς καλημέρα,
σήμερα ήμουν διατεθειμένη να γράψω με ένα χαρούμενο ύφος γιατί είχα κέφια.
Ξύπνησα και είχε κρύο.
Είχα έτσι την ευκαιρία να κάνω αυτό που μου αρέσει περισσότερο στην χειμωνιάτικη ζωή.
Να ντυθώ σαν άστεγη.
Πολύ άστεγη. 
Για να έχετε μια ιδέα για το πόσο άστεγη εννοώ 

ορίστε μια φωτογραφία του πως είμαι εγώ στο σπίτι:


και αυτή είναι μια φωτογραφία της Mary-Kate Olsen όταν βγαίνει έξω:


Ήμουν λοιπόν διατεθειμένη να είμαι χαρούμενη σήμερα, μέχρι που σηκώθηκα από το κρεβάτι.
Γενικά έχω συνειδητοποιήσει ότι τελευταία τα νεύρα μου δεν είναι πολύ καλά.
Εκνευρίζομαι πάρα πολύ εύκολα και με πάρα πολλά πράγματα.
Σήμερα ας πούμε, ξύπνησα και το Πιτσίνι έξυνε την μπαλκονόπορτα.
Την έβαλα μέσα, 
κάνει μια βόλτα μέσα στο δωμάτιο, 
τσεκάρει τι παίζει, 
μπλέκεται στα πόδια μου, 
πάω να πέσω,
σιχτιρίζω.
Και αφού προκάλεσε χάος και κυκλοφοριακή συμφόρηση,
δηλαδή δυο λεπτά αργότερα,
αποφάσισε ότι ήθελε να ξαναβγεί έξω.
Και άρχισε να ξαναξύνει σαν μανιακή την μπαλκονόπορτα.

Και όλα αυτά για να βλέπω αυτό κάθε φορά που κοιτάω έξω:



Αποκτώ έτσι λίγα νεύρα αλλά μπορώ να τα ξεπεράσω.

Μετά πάω στην τουαλέτα και είναι η πρώτη μέρα που η λεκάνη είναι αντιπαθητικά κρύα,
αντί για ανακουφιστικά κρύα που είναι κατά τους καλοκαιρινούς μήνες.
Και καθόλου δεν μου άρεσε που κάθισα στην παγωμένη λεκάνη.

Μετά πήγα στην κουζίνα να φτιάξω τσάι
και η κουζίνα ήταν χαλιά.
Όχι ότι είμαι πρόθυμη να κάνω κάτι για αυτό, την συγκεκριμένη στιγμή,
ίσως όταν τελειώσω τα επεισόδια από τις σειρές μου να σηκωθώ.
Αλλά χλωμό.
Όπως και να 'χει δεν μου άρεσε που ήταν άνω κάτω.

Πήρα βαθιές ανάσες και μετά έφτιαξα την φάση μου εδώ πέρα:



Αποκτώ θέση "χαραμιζωτηνζωημουστοιντερνετ"
Βάζω το bbc radio1 να παίζει, γιατί είμαι τέτοια ποζερού
και εκεί που πάω να σπρώξω την καρέκλα μου μπροστά,
μπλέκεται σε ένα συνονθύλευμα καλωδίων που βρίσκονται κάτω από το γραφείο μου,
τα οποία μπήκαν μέσα στα ροδάκια της καρέκλας με αποτέλεσμα να μην κουνιέται χιλιοστό μπροστά.
Προσπάθησα αρκετά να την κάνω να δουλέψει χωρίς να χρειαστεί να σηκωθώ και να βγάλω τα καλώδια από εκεί.
Αλλά τελικά με νίκησε.
Σηκώθηκα.
Όπως όλοι περιμέναμε κοπάνησα και το δάχτυλο μου στο ροδάκι.

Μετά θυμήθηκα ότι στο όνειρο μου τσακωνόμουν με μια κοπέλα για ένα βρακί.
Κυριολεκτικά, δεν σας το λέω για πλάκα.
Όντως τσακωνόμουν για ένα βρακί και είχα τσαντιστεί και πολύ.
Τόσο πολύ που έσπασα τα γυαλιά της άλλης κοπέλας στο όνειρο.
Τελικά μάλλον γι' αυτό έχω νεύρα.

Και είμαι ξύπνια σαρανταπέντε λεπτά.
Φαντάσου τι με περιμένει.



Οκτωβρίου 01, 2013

Stating the obvious.

Παιδιά έβρεξε.
Μην μου πείτε οτι δεν το καταλάβατε!!
Γιατί ακόμα και αν δεν παρακολουθήσατε το εξωπραγματικό αυτό γεγονός ιδίοις όμμασι,
σίγουρα θα το μάθατε απο τους φίλους σας στο facebook.
Τα παιδιά στο φουμπού είναι πρώτα στην ενημέρωση.
Χρυσή Αυγή, βροχή, ατυχήματα, θάνατοι και γενικά οτιδήποτε σκόπευες να μάθεις απο τις ειδήσεις, έχεις την απίστευτη  τύχη να το διαβάζεις απο 100 διαφορετικά άτομα
που το ανεβάζουν σαν status update.
Μην μου πείς οτι δεν το σκεφτόσουν, σαν μακρινή υγρή ελπίδα κάθε βράδυ πριν αποκοιμηθείς γλυκά.
Πέρσυ εξ' αιτίας αυτής της τρέλας που βιώνουν οι άνθρωποι σε αυτο το μυθικό μέρος, διέγραψα γύρω στα 100 άτομα.

Αποφάσισα λοιπόν σήμερα, μια μέρα μετά "ΤΗΝ ΒΡΟΧΗ", να σας παρουσιάσω τις bitches μου.
Αν και δεν είναι bitches.
Θα μπορούσες να πείς οτι ειναι το αντίθετο απο bitches.
Γιατί είναι γάτες.
Αλλά είναι το crew μου και το ζούμε στα στενά.
Και άμα θέλω να τις φωνάζω ma bad bitches,θα το κάνω.

Ορίστε λοιπόν: