Selfless or Self-centered?

Ιδού η απορία.

Έβλεπα τις πρoάλλες Φιλαράκια.

Για 105η φορά.

Και γέλαγα.

Για 105η φορά.

Παρόλο που ήξερα τι θα πουν, πριν το πουν.

Τεσπα.

Είχε το επεισόδιο που ο Τζόι προσπαθεί να αποδείξει στην Φοίβη ότι καμία πράξη δεν είναι ανιδιοτελής και ότι ότι καλό και να κάνεις ουσιαστικά το κάνεις γιατί σου προσφέρει την εσωτερική ικανοποίηση και σε κάνει να νιώθεις ότι είσαι καλός άνθρωπος.

Και επειδή εγώ με κάτι τέτοια δεν αστειεύομαι και γενικά αντλώ την έμπνευση μου από έγκυρες πηγές και σοβαρά μέσα αναμετάδοσης της πληροφορίας (έφτιαχνα καπκεικς χθες και έχει αλεύρι το λαπτοπ πάνω και έχω εκνευριστεί πάρα πολύ) κάθισα και σκέφτηκα τι κάνω εγώ που νομίζω ότι το κάνω για το καλό κάποιου άλλου, αλλά ουσιαστικά το κάνω γιατί τελικά προκύπτει κάτι καλό για μένα.

1.Χαιδευω τις γάτες μου.

Νομίζουν, λανθασμένα όπως θα διαπιστώσετε, ότι τις χαϊδεύω γιατί είναι γλυκούλες και καλές και αξίζουν την προσοχή μου.

Νομίζουν, ότι τις χαϊδεύω γιατί είναι τα κατοικίδια μου και τις αγαπώ.

ΧΑ!

Αδαείς γάτες.

Κλασική περίπτωση ελαφρόμυαλου αιλουροειδούς.

THE JOKE'S ON YOU CATS! 

Τις χαϊδεύω γιατί διάβασα σε μια έρευνα ότι το γουργουρητό της γάτας έχει τον ρυθμό και τον παλμό που παράγει το σώμα σου σε κατάσταση ηρεμίας.

Επομένως εάν έρθεις σε επαφή με την δόνηση του γουργουρητού σε κάποια φάση το σώμα σου συγχρονίζεται και έτσι ηρεμείς και χαλαρώνεις.

Και γι' αυτό χαϊδεύω τις γάτες μου.

Γιατί έχω στρες και προσπαθώ να το αποβάλω.

Τρελή, λέτε;

Μπαααα!

Δεν ξέρω χου ιζ δε τζοουκ ον, τελικά...

2.Ακουω τα προβλήματα των φίλων μου.

Πείτε με κακιά, δεν με νοιάζει, αλλά το να κάτσω να ακούω για κάποιον γκόμενο για παραπάνω από 5 λεπτά χωρίς να υπάρχει κάποια άλλη κοπέλα που να μπορεί να δώσει κάποια ουσιαστική συμβουλή και να τελειώσει το μαρτύριο, είναι το χειρότερο πράγμα μετά την φέτα.

Είμαι αρνητικός άνθρωπος και γενικά δεν προσπαθώ και πολύ στις ανθρώπινες σχέσεις.

Άμα σταματήσει κάποιος να μου μιλάει, το δέχομαι σιωπηλά και προχωράω στην ζωή μου.

Προφανώς αυτό δεν μπορεί να θεωρηθεί συμβουλή γιατί ο μέσος άνθρωπος έχει συναισθήματα.

Οπότε δεν μπορώ να πω : " ΑΠΛΑ ΣΕ ΒΑΡΕΘΗΚΕ ΣΤΑΜΑΤΑ ΝΑ ΑΣΧΟΛΕΙΣΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΕΟ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΑΛΛΟ!"

Έτσι προσπαθώ φιλότιμα να κατασκευάσω μια πρόταση από κούφια λόγια, τα οποία θα μπορούν να θεωρηθούν ουδέτερα, οποιαδήποτε τροπή και αν πάρουν τα πράγματα.

Όπως : "Δεν πειράζει μην στενοχωριέσαι, όλα θα πάνε καλά, εσυ να κάνεις θετικές σκέψεις. Αν δεν σου στείλει θα το μετανιώσει και θα σε κυνηγάει." 

Ή " Έλα ρε, τι να σου πω δεν το περίμενα, έλα έλα, έλααα, έλαα."

Ή " Άκου, εσυ είσαι η γυναίκα, εσυ έχεις το φως. Μην ακούς τις αηδίες που λένε για ισχυρά φύλα και κουραφέξαλα! Εσύ αποφασίζεις." 

Παρόλο λοιπόν που μοιάζει σαν μια ιδιαιτέρα ανιδιοτελής πράξη γιατί δεν δείχνω να κερδίζω τίποτα από την όλη κατάσταση, εκτός από την ανεκτίμητη(;) φιλία της εκάστοτε κοπέλας, θα πρέπει να ξέρετε ότι οργανώνω τα λόγια μου και τις εκφράσεις μου έτσι, ώστε να θεωρήσει ότι ειμαι άσχετη από γκόμενους και συμβουλές και ανθρώπους γενικά (όχι οτί είναι ψέματα) και να μην μου ξαναμιλήσει για τέτοια θέματα.

Και έτσι κερδίζω μια έμμεση μεν, αλλά σημαντική μάχη απέναντι στο γυναικείο φύλο.

3.Δεν έχω δολοφονήσει κανέναν. (ακόμα)

Ως Creepy McCreeperson που ειμαι, θέλω να σας γνωστοποιήσω ότι πολλές φορές όταν με εκνευρίζει κάποιος πολύ, την ώρα που μιλάει, σκέφτομαι τρόπους που θα μπορούσα να τον δολοφονήσω χωρίς να με πάρει κανείς πρέφα.

Τις περισσότερες φορές καταλήγω στη δηλητηρίαση. 

Για να ξέρετε από τι να φυλάγεστε, όσοι με τσαντίζετε.

Τέλος πάντων, παρ' ότι λοιπόν είχα στο παρελθόν άπειρες ευκαιρίες να σκοτώσω κάποιον με δηλητήριο καθώς μαγειρεύω συχνά για τους φίλους μου, έχω επιλέξει να μην το κάνω.

Ούτε καν να βάλω λίγο καθαρτικό, για πλάκα.

Και αυτό παει να πει ανιδιοτέλεια.

Προφανώς όμως, δεν το κάνω επίσης γιατί δεν θέλω να μπω μέσα, γιατί θα το έχω κρίμα στο λαιμό μου, γιατί θα με μαλώσει η μαμά μου και γιατί έχω κάνει resolution να ειμαι ευπροσήγορη και γλυκούλα και καμιά φορά να αγκαλιάζω τους φίλους μου, οπότε πρέπει προς το παρόν να συγκρατηθώ.

4. Μαζεύω κάτι.

Όταν και άμα ποτέ τύχει και μαζέψω κάτι εδώ μέσα, θα μπορούσες να πεις ότι το κάνω επειδή ειμαι πολύ καλό, χρυσό κορίτσι, που νοιάζεται για τους γυρω της και προσπαθεί για την ευημερία του σπιτιού.

Παρότι όλα τα παραπάνω είναι μια πραγματικότητα, εάν προσπαθήσει κανείς να καταλήξει σε αυτόν τον χαρακτηρισμό με βάση τις δουλειές που κάνω στο σπίτι πιθανότατα θα κατέληγε στο αντίθετο συμπέρασμα.

Έτσι λοιπόν, επειδή τα έχω κάνει σκατά πολλάκις εδώ μέσα, καμιά φορά, σε στιγμές διαύγειας προσπαθώ να επανορθώσω και να κάνω την καλή, για να κατευνάσω τα πνεύματα.

Γενικά στο μυαλό μου υπάρχει μια κλίμακα η οποία όποτε μου λένε να κάνω κάτι και δεν το κάνω, ή όποτε απλά δεν κάνω τίποτα,  γεμίζει λίγο ακόμα και βράζει και βγάζει καπνούς και είναι κόκκινη.

Όταν φτάνω λοιπόν σε ένα επίπεδο οπού με κοιτάνε όλοι με μίσος και νιώθω ότι θα μου πετάξουν τα ρούχα στον κήπο, κάνω κάτι, για να κερδίσω λίγο χρόνο.

Και έτσι ηρεμεί λίγο το υγρό στην κλίμακα.

Προφανώς το τονίζω και το δείχνω σαν περήφανη μαμά με το που με ρωτήσει κάποιος: "ΤΙΙΙ ΕΚΑΝΕΣ ΣΗΜΕΡΑ ΕΣΥ;; ΟΛΗ ΜΕΡΑ ΚΑΘΟΣΟΥΝ ΠΑΛΙ!!" και το χρησιμοποιώ σαν απάντηση για όσο με παίρνει.

Δηλαδή μέχρι την επόμενη μεγάλη μαλακία που θα κάνω.

Σε γενικές γραμμές όπως θα διαπιστώσατε και μόνοι σας ειμαι ένας πολύ καλός και ευχάριστος άνθρωπος.

Μην αγχώνεστε, θα κάνουμε παρέα.

Ναι και θα μιλάμε κάθε μέρα στο τηλέφωνο.

Βασικά όχι το τελευταίο, δεν μου αρέσει καθόλου να μιλάω στο τηλέφωνο.

Μπορεί όμως να στέλνουμε κάνα μήνυμα που και που.

Και θα ειμαστε κολλητοί.

Αμέ, αμέ.

Είμαι σίγουρη ότι θα πέσουν τα friend requests βροχή.

Λογικό.


Follow my blog with Bloglovin