.

Δεκεμβρίου 21, 2014

Τι σημαίνουν για μένα τα ρούχα που θα βάλεις την Πρωτοχρονιά.


Μάγκες it's the most wonderful time of the year για ακόμα μια χρονιά.
Προσωπικά, είμαι ερωτευμένη με τα Χριστούγεννα. 
Είναι μια άριστη δικαιολογία για μια σειρά από αγαπημένες μου δραστηριότητες, όπως τα ψώνια, ο στολισμός του σπιτιού με πληθώρα γυαλιστερών αντικειμένων, το κρέμασμα φωτακίων όπου υπάρχει παραπλήσια πρίζα και κατανάλωση γλυκισμάτων και νόστιμων φαγητών.

Επίσης έχει κρύο, κάτι που γενικά μου άρεσε, πριν αρχίσω να πάσχω από όποιαδήποτε αρώστια σε κάνει να κρυώνεις απίστευτα. Γιατί αυτό έχω πάθει και δεν μου αρέσει καθόλου διότι τουρτουρίζω διαρκώς και κοιμάμαι με την ρόμπα και βάζω συνέχεια θερμοφόρες στα πόδια μου και πίνω και συνέχεια τσαΐ, αν και τώρα μου τελείωσε (άλλο δράμα και τούτο) και κατουριέμαι συνέχεια.

Εγώ μαζί με διάφορους φίλους μου εφέτο, αποφασίσαμε και διατάξαμεν πως δεν θα ξαναπεράσουμε ακόμα μια παραμονή Πρωτοχρονιάς ψάχνοντας τι και που θα κάνουμε.
Προκείμενου να γλιτώσουμε αυτή την ψυχοφθόρα διαδικασία θα οργανώσουμε εμείς ένα πάρτυ σούπερ ουάου, τζαμαΐκα και τα ρέστα.

Από τότε λοιπόν που αυτή η απόφαση πάρθηκε, έχω συχνά οράματα με το τι θα βάλω εκείνη την βραδιά. Πόσες πούλιες, πόσα στρας, πόσο γκλίτερ, πόσο κόκκινο κραγιόν, πόσο γκι θα κολλήσω σε ένα κλαδάκι και θα το κάνω να κρέμεται διαρκώς πάνω από το κεφάλι μου για δικαιολογία να φιλήσω όποιον θέλω... Αχ πολύ ωραία τα σκέφτομαι αφήστε τα.

Και καθώς βρίσκομαι σε αυτή την ψυχεδελική παραζάλη, χορεύω κρατώντας το φουστάνι μου μπροστά στον καθρεύτη και κοιτάω σε τι σινιόν θα πιάσω τα μαλλιά μου, ξαφνικά ακούγεται αυτό το "ΓΚΛΙΙΙΝΧ", ότι τύπου σταμάτησε να παίζει ο δίσκος στο πικ απ και εγώ επανέρχομαι στην πραγματικότητα.

Γιατί κάθε χρόνο ανεξαιρέτως αντιμετωπίζω ένα πολύ βασικό πρόβλημα. Ότι κανείς δεν συμμερίζεται το αμέριστο πάθος μου για drag queen εμφανίσεις την Πρωτοχρονιά.
 Ενώ πολύ συχνά ακούω να εκσφενδονίζονται προς το μέρος μου φράσεις όπως "Σιγά, άλλη μια μέρα είναι".

Ενίσταμαι εντόνως κύριε πρόεδρε, εδώ υπάρχει δόλος.

Και για του λόγου το αληθές, γιατί η Μπόμπα ό,τι λέει το εννοεί, ιδού οι σκέψεις που ακολουθούν τα μάτια μου, όταν τριγυρνάω σε ένα Πρωτοχρονιάτικο event.


1. Η Κοπέλα με το τζιν και τα αθλητικά.


Σε μισώ, εσένα και όποιο μισανθρωπικό. ενάντια-στην-χαρά κίνημα εκπροσωπείς.
Ποιά μοίρα σε σημάδεψε τόσο έντονα, ώστε να προσπαθείς τόσο πολύ για να φαίνεται ότι δεν προσπαθείς καθόλου;
Γιατί δεν αφήνεις το πνεύμα σου ελεύθερο και γιατί δεν έβαλες ένα γαμημένο φουστάνι, μη σε σπάσω;;!!


2. Η κοπέλα με τα 12ποντα.


I Salute you, Hats of to you και τα λοιπά. 
Διότι φίλοι μου αυτό είναι πραγματικό dedication στον θεσμό της Πρωτοχρονιάς και το μοναδικό μέρος του που δεν έχω καταφέρει να φέρω εις πέρας, παρά το λιλιπούτιο ύψος μου.
Αν πάρεις την απόφαση να βγείς για τον Πρωτοχρονιάτικο Μαραθώνιο ακροβατώντας πάνω σε μικρά, στενόμακρά, ξυλοπόδαρα σου αξίζουν συγχαρητήρια και όποια δω στο πάρτυ με τακούνια θα κερδίζει ένα σφηνάκι.

3. Η Κοπέλα με το φόρεμα υπερπαραγωγή.



Κάθε χρόνο στάνταρ θα συναντήσεις μια ημίτρελη που θα έχει βάλει μια κόκκινη τεράστια φούστα με τούλι και τιάρα "Happy New Year" στο κεφάλι.
 Θα ήθελα πάρα πολύ αυτή η  κοπέλα να ήμουν εγώ.
 Δυστυχώς οι ανασφάλειες μου δεν μου επιτρέπουν να τραβήξω τόση προσοχή πάνω μου, αλλά ασπάζομαι με ευλάβεια τον σκοπό και τα μέσα της και την αγαπώ.
 Δείχνει ξεκάθαρα ότι είναι και εκείνη ερωτευμένη με την Πρωτοχρονιά και μετά από 4-5 ποτήρια σαμπάνια (γιατί είναι τόσο μέσα στη φάση που θα πίνει μόνο σαμπάνια) είναι έτοιμη να ερωτευτεί και όποιοδηποτε αρσενικό βρεθεί στο διάβα της φουσκωτής φούστας της.


4. Ο τύπος με το φούτερ και το τζιν.


Δεν είναι κουλ, δεν είναι αρρενωπό, δεν είναι too awesome to care, είναι μαλακία και με τσαντίζει. 
Η μισή χαρά της φάσης είναι να δεις τους φίλους σου ντυμένους με ρούχα που δεν θα φορούσαν ποτέ, για να τους κοροιδέψεις και να τους βγάλεις απειλητικές φωτογραφίες.
Διαφορετικά που είναι το fun ε? 
Ξεκάθαρη προσπάθεια να φανεί υπεργαμάτος και πολύ ψαγμένος για τον ηλίθιο καταναλωτισμό των εορτών, με αποτέλεσμα να είναι ο underdressed τύπος στον οποίο θέλω να πάω να βάλω μια γραβάτα κι ας μην φοράει πουκάμισο.

5. Ο τύπος με το σακάκι και το παπιγιόν.

Είναι ο τύπος που θα αγαπήσω για το βράδυ και θα τον κοιτάω σκεπτόμενη πόσο όμορφα παιδιά θα κάναμε μαζί.



Εν ολίγοις βρε παιδιά, τώρα που θα μαζευτούμε όλοι μαζί στο ΠΙΟ ΚΑΥΤΟ ΠΑΡΤΥ ΕΒΕΕΕΕΡ, μην διανοηθείτε να έρθετε πρόχειρα ντυμένοι γιατί θα μοιράζω σφαλιάρες και δολοφονικά βλέματα like nobody's business!

Άντε καλή χρονιά να έχουμε!


Δεν υπάρχουν σχόλια: